Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Απάντηση του ασφαλιστή της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Πελοποννήσου

Απάντηση στο άρθρο του Μυθοπλάστη περί κυνηγετικών ασφαλειών που δημοσιεύτηκε στις 25/02/2015.
==================

Αγαπητέ συνάδελφε κυνηγέ,

Εύχομαι καταρχήν καλή και γρήγορη ανάρρωση,

Σε ευχαριστώ πολύ και για τα καλά σου λόγια αλλά και για την ευκαιρία που μου δίνεις ώστε να πω και εγώ δύο πράγματα σχετικά με την ασφάλιση των μελών των κυνηγετικών συλλόγων. 

Η τοποθέτησή μου θα έχει δύο σκέλη, το πρώτο ως κυνηγός που ανήκει στον 1ο κυνηγετικό σύλλογο Πατρών και το δεύτερο ως ασφαλιστής κάποιων κυνηγετικών συλλόγων.

 Ως κυνηγός λοιπόν θέλω και εγώ να σημειώσω την άγνοια που υπάρχει σχεδόν σε όλους τους Έλληνες κυνηγούς στο θέμα της ασφάλισης για αυτή μας την δραστηριότητα.  Είναι υποχρέωση μας να ξέρουμε τι πληρώνουμε, γιατί το πληρώνουμε και τι αποζημιώσεις δικαιούμαστε από την ασφαλιστική εταιρία σύμφωνα με το πρόγραμμα ασφάλισης που έχει επιλεγεί. Η ευθύνη της μη ενημέρωσης αγαπητέ συνάδελφε για όλα τα παραπάνω όμως είναι καθαρά δική μας .Των κυνηγών. Να σου θυμίσω (γιατί πιθανόν το ξέρεις) ότι στις γενικές συνελεύσεις των συλλόγων όπου υπάρχει ενημέρωση σχετικά με την ασφάλιση αλλά και γενικότερα όλων των θεμάτων που απασχολούν τον σύλλογο, παρουσιαζόμαστε με το απογοητευτικό  ποσοστό του 5 με 10 % σε σχέση με τα μέλη που εκδίδουν άδεια θήρας. Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό αναζητούμε την ενημέρωσή μας από φίλο, γνωστό ,μπατζανάκη του κουμπάρου του ξαδέρφου  ενός από τα μέλη του συμβουλίου που άκουσε, που του είπαν και  που από  στόμα σε στόμα πιθανόν να έχουν αλλοιωθεί τελείως αυτά που έχουν ειπωθεί σε μια συνέλευση. Το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ αυτής της ιστορίας αγαπητέ μου φίλε είναι ότι έχεις χάσει την ευκαιρία να ψηφίσεις είτε ναι είτε όχι για αρκετά θέματα που αφορούν εσένα προσωπικά, τον σύλλογο που ανήκεις και φυσικά το κυνήγι. Κλείνοντας θέλω να προβληματίσω εσένα και  τους συναδέλφους κυνηγούς  με το αν αξίζει ο ίδιος μας ο εαυτός ένα καλύτερο πρόγραμμα ασφάλισης  που να παρέχει  μια αξιοπρεπή αποζημίωση σε περίπτωση που συμβεί κάποιο ατύχημα. Αν αυτό το εξάμηνο που κυνηγάμε κάθε χρόνο λοιπόν μπορούμε να  πληρώσουμε ένα πακέτο τσιγάρα ή τα χρήματα ενός καφέ  ή μιας μπύρας παραπάνω ή ένα κουτί φυσίγγια για να έχουμε μια σωστή και πλήρη κάλυψη.

Ως ασφαλιστής τώρα μπορώ να σου γράψω πολλές σελίδες πάνω σε αυτό το θέμα. Θα προσπαθήσω όσο πιο συνοπτικά μπορώ  να εξηγήσω βασικά πράγματα, αφού πρώτα απαρνηθώ τον τίτλο του «ασφαλιστή της Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Πελ/σου» μιας και κάθε χρόνο ο κάθε κυνηγετικός σύλλογος που ανήκει στην Γ ΚΟΠ διεξάγει δικό του και ανεξάρτητο των άλλων διαγωνισμό, δέχεται από αρκετές ασφαλιστές εταιρίες προσφορές και επιλέγει την πιο συμφέρουσα και ταυτόχρονα οικονομική. Αν οι προσφορές του δικού μου γραφείου είναι οι πιο ολοκληρωμένες και οι πιο συμφέρουσες αυτό σημαίνει ότι προσπαθώ όλοι η συνάδελφοι κυνηγοί να πάρουν όσες περισσότερες καλύψουν μπορούν και να πληρώσουν όσον το δυνατό λιγότερα χρήματα γίνεται. Πρέπει να ξέρεις ότι στις προσφορές που υποβάλλονται υπάρχει μεγάλη ποικιλία ασφαλιστικών προγραμμάτων  με διαφορετικές καλύψεις… από τελείως απλές μέχρι προγράμματα με πολύ υψηλά κεφάλαια για απώλεια ζωής ή και για μόνιμη ολική ή μερική ανικανότητα( 30, 50 και 100 χιλιάδων ευρώ). Με υψηλές νοσοκομειακές και εξωνοσοκομιακές περιθάλψεις, με αερομεταφορές, με καλύψεις νοσηλείας στο εξωτερικό, με κάλυψη απώλειας καθημερινού εισοδήματος και ένα σορό ακόμα ποικιλόμορφες καλύψεις…Όλα αυτά βέβαια έχουν το ανάλογο κόστος. Δεν είναι δυνατόν να κοστίζει 2-3 ευρώ ένα τέτοιο πακέτο καλύψεων για 6 ολόκληρους μήνες!!! Κάποια ΔΣ των κυνηγετικών συλλόγων κρίνουν και επιλέγουν ασφαλιστικά προγράμματα με γνώμονα τις ελάχιστες προβλεπόμενες καλύψεις σκεπτόμενοι πολλές φορές να μην επιβαρύνουν με 2 -3 ευρώ παραπάνω τα μέλη τους. Όταν όμως προκύψει κάποιο ατύχημα όλοι λέμε γιατί να μην είχαμε επιλέξει ένα καλύτερο πρόγραμμα με περισσότερες καλύψεις και επιπλέον κόστος 1- 2 ευρώ.

Σχετικά τώρα με τα όσα γράφεις για τα κέρδη των ασφαλιστικών εταιριών, αν και δεν με αφορά γιατί η δική μου σχέση έχει να κάνει με τον άνθρωπο – κυνηγό και όχι με τις απρόσωπες ασφαλιστικές εταιρίες,  θα χρησιμοποιήσω το δικό σου παράδειγμα αγαπητέ φίλε για να δεις πόσο λάθος βλέπεις αυτό το ζήτημα. Ο σύλλογος που ανήκεις εσύ έβγαλε φέτος  135 άδειες * 2,3 ευρώ = 310, 5 ευρώ συνολικά ασφάλιστρα  όπου από αυτά αν αφαιρέσεις φ.π.α, χαρτόσημα κτλ ,τα καθαρά ασφάλιστρά είναι περίπου τα 250Ε. Αυτή η εταιρία λοιπόν πήρε από τον σύλλογο που ανήκεις 250 ευρώ για να ασφαλίσει 135 άτομα για έξι μήνες και αυτή την στιγμή καλείται να πληρώσει 600 ευρώ  μόνο προς εσένα. Αν είχε χτυπήσει και άλλο μέλος πιθανόν και άλλα 600Ε. Το κέρδος της το αφήνω στην κρίση του καθενός­­.

 Αγαπητέ συνάδελφε κυνηγέ το γραφείο μου και παράλληλα  οι εταιρίες που έχω επιλέξει να εκπροσωπώ  δεν παίζουν με τις αποζημιώσεις των κυνηγών και ποτέ δεν αρνήθηκαν να αποζημιώσουν περιστατικά όπου όλα τα στοιχεία ήταν αληθινά, όπως θα γίνει και με το δικό σου.

Να σε ενημερώσω επίσης ότι σαν γραφείο διέκοψα κάθε κυνηγετική συνεργασία με  ασφαλιστική εταιρία όταν αυτή αποφάσισε να ασφαλίσει έναν παρασύλλογο. Επαγγελματικά δεν είχα κανένα λόγο να το κάνω ( έτσι δεν είναι ;;;;;) γιατί να με απασχολήσει  άλλωστε τι θα ασφαλίσει η εταιρία, εγώ την δουλειά μου την έκανα. Αυτή όμως είναι η σκέψη άλλων γραφείων που δεν σέβονται καθόλου την κυνηγετική οικογένεια που έχουμε δημιουργήσει και μας βλέπουν μόνο χρήμα με όρους, υπο όρους και ψιλά γράμματα στα συμβόλαιά τους.

Κλείνοντας θα ήθελα να σε ενημερώσω ότι  αυτή την περίοδο η International Life ετοιμάζεται να αποζημιώσει την οικογένεια ενός συναδέλφου μας με το ποσό των 88.000 ευρώ που έχασε την ζωή του. Σε καμία περίπτωση δεν το αναφέρω για να την τιμήσω ούτε να διαφημίσω την εταιρία μέσω του θανάτου ενός συνανθρώπου μας ( όπως κακοπροαίρετα θα σκεφτούν κάποιοι). Σε καμία περίπτωση δεν αρκούν αυτά τα χρήματα ισοσταθμιστικά όπως και κανένα άλλο χρηματικό ποσό στην απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής. Στο αναφέρω ως μία απάντηση στον τίτλο της τοποθέτησης σου.

Αρκεί λοιπόν να σκεφτεί κανείς πόσες εκατοντάδες ατυχήματα αποζημιώνονται στο σύνολο των Ελλήνων κυνηγών για να βγάλει σωστά συμπεράσματα.

Τέλος, σε βεβαιώνω  ότι όσοι κυνηγοί ασφαλίζονται σε ασφαλιστικές εταιρίες μέσω του γραφείου μου θα αποζημιώνονται μέχρι και το τελευταίο ευρώ που αναφέρει το συμβόλαιό τους για πραγματικά και αποδεικνυόμενα κυνηγετικά ατυχήματα που τους έχουν συμβεί, χωρίς καθυστερήσεις.

Αν για τον οποιοδήποτε λόγο δεν γίνει αυτό, θα είμαι ο πρώτος άνθρωπος που θα δουν μπροστά τους στο δικαστήριο οι ασφαλιστικές εταιρίες  υπερασπιζόμενο συνάδελφο κυνηγό.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ  :  Κυνηγετική ασφάλεια έχουμε και μάλιστα με πολύ καλές τιμές σε συνάρτηση με αυτά που προσφέρουν.


Με εκτίμηση

Μαρκόπουλος Αναστάσιος
====================
                                                                       
Αγαπητέ κύριε Μαρκόπουλε

Στο πρώτο σκέλος της επιστολής σας: Εσείς προφανώς ανήκετε σε μεγάλο (αριθμητικά) σύλλογο. Εγώ σε μικρό. Που δυστυχώς, ποτέ, μα ποτέ! δεν κάλεσε ούτε εμένα αλλά ούτε κι άλλους φίλους κυνηγούς της περιοχής μας σε γενικές συνελεύσεις. Μαθαίναμε ότι έγιναν αρχαιρεσίες και νέα εκλογή προεδρείου εκ των υστέρων. Μία κλειστή παρέα με μία σφραγίδα, και φυσικά με εκλέκτορα που ψήφιζε για την Ομοσπονδία Πελοποννήσου. Βλέπετε κι εσείς ότι εδώ υπάρχει μια παθογένεια, που συντηρήθηκε και προωθήθηκε από τις Ομοσπονδίες, για λόγους ψηφοθηρικούς και μόνο. Ο εν λόγω σύλλογος δεν προσφέρει απολύτως τίποτα στο Κυνήγι.  Όπως και πολλοί ακόμα που πρέπει να διαλυθούν για το καλό του κυνηγίου. Αλλά δεν θα διαλυθούν διότι συντηρούν ένα νωθρό και ξεπερασμένο σύστημα.

Στο δεύτερο σκέλος της επιστολής σας:  Δεν γνωρίζω πως ένας ασφαλιστής (εσείς παραδείγματι) κάνει ομαδικά ασφαλιστήρια κυνηγών. Δεν ξέρω αν ο κάθε σύλλογος (και ο δικός μου φυσικά) προκηρύσσει διαγωνισμό και πάνε σφραγισμένοι φάκελοι ασφαλιστών με τις προτάσεις τους – και ανοίγονται με πλήρη διαφάνεια από το εκάστοτε κυνηγετικό προεδρείο.  Δεν γνωρίζω τι περιλαμβάνει ένα ασφαλιστήριο διότι δεν έχω επαρκή πληροφόρηση από τον σύλλογο μου. Καλούμαι να πληρώσω για κάθε κυνηγετική άδεια, χαράτσια για την Ομοσπονδία και τον σύλλογό μου (έκτακτες εισφορές τις ονόμασαν αλλά έμειναν!), καλούμαι να πληρώσω για την ασφάλεια μου που δεν την γνωρίζω.  Πάντα καλούμαι να συνεισφέρω σαν κυνηγός, πάντα έχω υποχρεώσεις, αλλά δικαιώματα δεν πρέπει να έχω. Δεν πρέπει να ρωτάω. Διότι τότε γίνομαι «κακός».

Τα ποσά που αναφέρετε (κι εγώ τα ανέφερα στο δημοσίευμά μου), ασφαλώς και είναι λίγα για μία αξιοπρεπή ασφάλεια μιας κυνηγετικής περιόδου.  Αλλά δεν αποφασίζω εγώ την ασφάλεια αυτή. Το κάνει μια ομάδα ανθρώπων που δεν γνωρίζω (δεν γνωρίζουμε) τι γνώσεις έχουν για να παίρνουν αποφάσεις τέτοιου είδους, χωρίς να έχουν συμβουλευθεί κάποιον ειδικό. 

Τα ποσά για τις ασφάλειες είναι λίγα,  αλλά αν αθροιστούν δίνουν ένα σεβαστό νούμερο.  Φυσικά, δεν με ενοχλεί το κέρδος των ασφαλιστικών εταιρειών.  Δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα αλλά επιχειρήσεις που πουλάνε υπηρεσίες. Και πρέπει να ανταμειφθούν. Αλλά αυτή η ασάφεια που ξεκινά από τους συλλόγους και σταματά πάλι στους συλλόγους, κάποτε πρέπει να σταματήσει.

Στην επόμενη κυνηγετική περίοδο, η παρέα μου κι εγώ, θα κοιτάξουμε να εκδώσουμε την άδεια μας στο τοπικό Δασαρχείο. Θα καταργήσουμε δηλαδή τους ενδιάμεσους (σύλλογο και Ομοσπονδία) και θα κοιτάξουμε να κάνουμε ένα δικό μας ασφαλιστήριο, αξιόλογο και αξιοπρεπές. Τα χρήματα που θα κερδίσουμε από χαράτσια έκτακτα κλπ. μας κάνουν ήδη ένα σεβαστό ποσό.  Και τότε φυσικά, θα έλθουμε σε επαφή και με το δικό σας γραφείο, όπως και με άλλα για να πάρουμε την καλύτερη για εμάς ασφάλεια.

Εσείς κύριε Μαρκόπουλε, δείχνετε με τον τρόπο σας επαγγελματία σοβαρό. Αυτό και μόνο με κάνει να σας ευχαριστήσω για την επιστολή σας που είναι αναλυτική και δίνει πληροφορίες που δεν μου έδωσε ποτέ ο σύλλογος στον οποίο ανήκω. 

================

Δημοσιεύθηκε στο «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015