«Βουλευτής δεξιώθηκε συναδέλφους της με λαγούς» …
Όμορφα πράγματα, το κυνήγι σαν υγιή ενασχόληση πολλοί το εμίσησαν, τα
αποτελέσματά του όμως ουδείς.
Λέω καμιά φορά πως η υποκρισία σε τούτο τον τόπο περισσεύει. Πολλές φορές οι ίδιοι άνθρωποι που βγάζουν σπυριά μόνο με φωτογραφίες κυνηγών, για τις καλές τους, τις επίσημες στιγμές τους, που θα πάνε για ψώνια; Στον μπακάλη της γειτονιάς τους; Στο delicatessen της κεντρικής λεωφόρου; Στα βιολογικά καταστήματα; Όχι βέβαια, πουθενά από τα παραπάνω. Στον κυνηγό θα απευθυνθούν, μέσω του γραμματέα τους, ή έστω του κομματάρχη τους – που ακόμα και η δουλειά αυτή είναι στα βασικά του καθήκοντα.
=================
Λέω καμιά φορά πως η υποκρισία σε τούτο τον τόπο περισσεύει. Πολλές φορές οι ίδιοι άνθρωποι που βγάζουν σπυριά μόνο με φωτογραφίες κυνηγών, για τις καλές τους, τις επίσημες στιγμές τους, που θα πάνε για ψώνια; Στον μπακάλη της γειτονιάς τους; Στο delicatessen της κεντρικής λεωφόρου; Στα βιολογικά καταστήματα; Όχι βέβαια, πουθενά από τα παραπάνω. Στον κυνηγό θα απευθυνθούν, μέσω του γραμματέα τους, ή έστω του κομματάρχη τους – που ακόμα και η δουλειά αυτή είναι στα βασικά του καθήκοντα.
Ελλάδα μου, δεν θα πεθάνεις ποτέ! Γιατί στα
τραπεζώματα αυτά, δεν καταναλώνεται ένα λαγός αλλά κοπάδι ολάκερο. Που βρέθηκε
τόσο κυνήγι για τον βουλευτή μας; για τον φίλο μας τον πολιτικό; Δύο τρόποι
είναι οι πλέον γνωστοί για την συγκομιδή τόσων θηραμάτων. Ο πρώτος τρόπος είναι
ο γνωστός, ο καθόλα νόμιμος, εκεί δηλαδή στον κυνηγότοπο που ο λαγάς συναντά
τον «αυτιά». Ο δεύτερος τρόπος, που αποφέρει μεγάλους αριθμούς θηραμάτων, είναι
ο επίσης γνωστός, ο λαθραίος και καθόλου νόμιμος. Το πλιάτσικο όμως, ακόμα και
της φύσης δεν νομιμοποιείται.
Δεν ισχυρίζομαι ότι η συγκεκριμένη βουλευτής κέρασε
την καλή συντροφιά της με λαγούς παράνομους. Όχι ασφαλώς, αλλά, μπορεί και να
το ελέγξει; Αναρωτήθηκε που βρέθηκαν τόσοι λαγοί; Μάλλον όχι, γιατί συνηθίζουν
οι πολιτικοί μας να μην αναρωτιούνται και όλα να τα προσπερνούν προς χάρη
στιγμιαίων ευδαιμονισμών.
Όμως οι πολιτικοί μας δεν είναι σαν εμάς; Δεν είναι
οι φίλοι μας, οι γνωστοί μας, οι συγγενείς μας; Όταν ένας λαθροθήρας προσφέρει
έστω με την καρδιά του ένα και δύο και πέντε λαγούς σε ένα φίλο του πολιτικό,
γιατί θα πρέπει εκείνος να εξετάσει ακόμα και το ενδεχόμενο της παράνομης
πράξης; Μα και γιατί να τον ενδιαφέρει. Διότι, ας μην ξεχνάμε, πλην ελαχίστων
πολιτικών, όλοι οι άλλοι, μπορεί μεν να αποφασίζουν και να ψηφίζουν
νομοθετήματα εις βάρος του κυνηγίου, αλλά δεν το κάνουν επειδή είναι
αντικυνηγοί ή έστω φανατικοί οικολόγοι. Όχι βέβαια, Ο βασικός λόγος που το
κάνουν είναι αυτός της κομματικής γραμμής, ο άβουλος τρόπος . Αγνοούν δε τις
περισσότερες φορές και τι αναφέρει ο κάθε νόμος. Αλλά οφείλουν την ύπαρξή τους στο
κόμμα, στο κάθε κόμμα, και ως εκ τούτου, δεν μπορούν, δεν έχουν τα κότσια να
πορευθούν μακριά και αντίθετα από τον κέρβερο τσοπάνη.
Όσο λοιπόν θα υπάρχουν κόμματα, πολιτικοί φίλοι,
κομματάρχες, τραπεζώματα και δημόσιες σχέσεις, ο κυνηγός (αδιάφορο αν είναι
νόμιμος ή παράνομος), θα είναι ωσεί παρών μέσω των κυνηγετικών εδεσμάτων.
Και δεν λέω, ωραία είναι όλα αυτά, οι συγκεντρώσεις
φίλων γύρω από ένα στρογγυλό τραπέζι – γιατί τέτοιες μαζώξεις μας θυμίζουν
συμπόσια – στα οποία έρρεε όχι μόνο ο άκρατος οίνος αλλά και ο λόγος. Και τον
λόγο τον δίκαιο τον έχουμε ανάγκη όλοι μας σαν κυνηγοί. Η παραπληροφόρηση
παρελθόντων χρόνων κατακάθισε και άφησε το στίγμα της, και μας αδικεί η
λανθασμένη άποψη, η αστήριχτη, η δόλια και η κατευθυνόμενη.
Μπορούμε λοιπόν, σαν κυνηγοί, να ιδρύσουμε μία
τράπεζα κυνηγίου, τριχωτών και πετούμενων θηραμάτων. Και κάτι σαν χρέος μας,
μαζί με την κυνηγετική άδεια που θα βγάζουμε, να καταθέτουμε στην τράπεζα
έκαστος και από ένα θήραμα. Η συλλογή των θηραμάτων θα αποθηκεύεται σε ψυγεία
βαθιάς κατάψυξης όσο καιρό θα χρειασθεί. Και με τα θηράματα αυτά που θα
μοιράζουμε σε βουλευτές και πολιτικούς θα ζητάμε και αντισταθμιστικά οφέλη.
Όμορφες δουλειές, νομότυπες, ελεγχόμενες, με τις
οποίες θα επιτύχουμε δύο σημαντικούς σκοπούς. Στον πρώτο σκοπό, αφαιρούμε την
έννοια του παράνομου κυνηγίου που προσφέρουμε στους καλούς μας φίλους. Και στον
δεύτερο, κερδίζουμε ένα βήμα για να ακουστούν οι θέσεις μας με κάθε σοβαρότητα.
Μην ξεχνούμε ότι μέχρι σήμερα, αποτύχαμε στις
δημόσιες σχέσεις μας σαν κυνηγοί, παρ’ ότι το δίκιο ήταν πάντοτε με το μέρος
μας. Όμως, δεν αρκεί να έχεις δίκιο. Απαιτείται η σωστή διαχείρισή του από
μέρους μας. Ως εκ τούτου, την αρχική είδηση για βουλευτή μας που τραπέζωσε με
λαγούς τους φίλους της, δεν την βρίσκω αρνητική. Συλλέγω όμως την πληροφορία
αυτή, την καταχωρώ, και την αξιοποιώ.
Εξάλλου, η δράση μας δεν σταματά μόνο στους
κυνηγότοπους. Συνεχίζεται και μακριά από αυτούς, όπου οι ανάγκες για το κυνήγι
μας καλούν. …
Δημοσιεύθηκε στο «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την
Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013
