«Να αντιγράφεις στη Λογική, είναι παράλογο – να
αντιγράφεις στην Ηθική είναι ανήθικο». Κάπως έτσι μου τα είχε πεί ο καθηγητής
μας στο Γυμνάσιο κάποτε που με έπιασε στα πράσα να κάνω αντιγραφή σε
διαγωνισμό. Δεν με τιμώρησε, με έκανε να ντραπώ και το θέμα έληξε εκεί.
Περί λογικής λοιπόν δεν κατέχω και πολλά….. αλλά
προσπαθώ όσο γίνεται και όσο οι πνευματικές μου δυνάμεις το επιτρέπουν. Και θα
έλεγα, ότι, όσα συμβαίνουν στο κυνήγι μας πολλές φορές αγγίζουν το παράλογο.
Για ηθική δεν μπορώ να μιλήσω, δεν είμαι αναμάρτητος! Αν εσείς είστε, ας
μιλήσετε…
Το παράλογο στο κυνήγι μας μπορούμε να το ειπούμε
και καταπάτηση των Νόμων και της τάξης, μπορούμε να το ονομάσουμε και ασέβεια
στις καταστατικές διατάξεις που το διέπουν. Ακόμα μπορούμε το να ειπούμε και
απληστία. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά για να μην χαθούμε στα
σκόρπια λόγια.
Γνωστό είναι στον κύκλο μας μα και ευρέως θα έλεγα,
ότι οι πληθυσμοί του αγριόχοιρου αυξάνουν με ταχύ ρυθμό, έχει δηλαδή
δημιουργηθεί ένας υπερπληθυσμός – και μάλιστα αυτός επιφέρει μεγάλες ζημιές σε
καλλιέργειες κτλ. . Για τον λόγο αυτό σκέφτονται οι αρμόδιες υπηρεσίες – σε
συνεννόηση με την Κεντρική μας Ομοσπονδία, να αυξήσουν τον αριθμό θήρευσης του
αγριόχοιρου – ενέργεια που θα δώσει ανάσα σε παραγωγούς, αλλά κατ’ επέκταση και
σε εμάς.
Εμείς σαν «πρωτοπόροι», σαν άλλοι πιονέροι
παρελθόντων χρόνων, ξεκινούμε το κυνήγι μας ξεχνώντας τους επιτρεπτούς αριθμούς
θήρευσης, και ειδικά στα πρώτα κυνήγια παρατηρείται ένα ξέφρενο «πανηγύρι» που
γεμίζει χαρά τις ομάδες αφού στο βιβλίο θήρευσης που κρατάνε, γράφουν μεγάλα
νούμερα. Ποιες διατάξεις και πράσινα άλογα, ότι θέλουμε κάνουμε στο βουνό, ότι
μας κάνει κέφι – και σε ποιόν θα δώσουμε λόγο, σε κανένα. Η θηροφυλακή; σιγά,
τι θα μας κάνει; και που θα μας πιάσει;
Κάπως έτσι, άρχισαν πάλι να κυλούν τα πράγματα στις
εξοχές και στις εκδρομές προς άγρα κρέατος. Να γεμίσουμε τα άδεια «εγώ μας», να
στουμπώσουμε τα στομάχια μας με μαύρο κρέας, υγιεινό και φρέσκο, να
ξεχειλίσουμε τους καταψύκτες μας για τη δύσκολη ώρα της κατοχής που μπορεί και
να έλθει. Νοικοκύρηδες πολλοί εξ ημών, μην πεινάσουν όπως τότε, στα δύσκολα
χρόνια του ’40.
Στη Γερμανία που βρέθηκα κάποια στιγμή, στο Dusseldorf συγκεκριμένα, από τα
μανάβικα οι «κακοί και ελεεινοί» γερμανοί,
ψώνιζαν ένα μήλο, ή ένα πορτοκάλι, δεν γέμιζαν το σακούλι τους παρά με
αυτά μονάχα που θα κατανάλωναν στην ημέρα τους. Δεν αγόραζαν κιλά για να τα
αποθηκεύσουν, δεν είχαν οι «άθλιοι» τη δική μας νοοτροπία, δεν φημίζονται δα
και για την ελληνική εξυπνάδα τους!
Για να μην αδικούμε όμως τους γουρουνάδες, το ίδιο
γίνεται και με τους κυνηγούς των άλλων θηραμάτων. Τα ίδια συμβαίνουν και
χειρότερα. Ας είναι όμως, εμείς τελικά δεν είμαστε άνθρωποι των Νόμων, και το
κακό δεν αφορά το κυνήγι μόνο, είναι γενικότερο. Μην αδικούμε λοιπόν μόνο τους
εαυτούς μας, τη δική μας οικογένεια.
Το κυνήγι μας και φέτος θα ακολουθήσει την καλή
πορεία του. Πέρα από τις αντικειμενικές δυσκολίες της κρίσης με τα επακόλουθά
της, με πολύ λιγότερους νόμιμους κυνηγούς στο βουνό – αφού και οι άδειες λιγόστεψαν
κατά πολύ, αλλά όσοι έχουν σκοπό να κυνηγήσουν θα το κάνουν και δίχως αυτές –
το βέβαιο είναι, για όσους τουλάχιστον μπορούν να χαρούν το κυνήγι, πως θα το
κάνουν όπως έχουν μάθει τόσα χρόνια. Θα γευτούν τις μικροχαρές του βουνού και
της φύσης, θα ξεχαστούν σε απίθανα μέρη, θα κουραστούν μαζί με τα σκυλιά τους,
και πολύ πιθανό να βάλουν και στο σακούλι τους λίγα θηράματα.
Για τους κυνηγούς αυτούς, τους καθ’ όλα νομοταγείς,
αξίζει κατά τη γνώμη μου να ασχολείται κανείς. Διότι οι κυνηγοί αυτοί έχουν παιδεία
και αγαπούν πάρα πολύ τη φύση. Και είναι μπορώ να ειπώ, οι αληθινοί πρωτοπόροι,
οι ικανοί να μεταλαμπαδεύσουν στις επόμενες γενιές τι σημαίνει αληθινό κυνήγι.
Τι σημαίνει αγάπη για τη φύση.
Οι κυνηγοί του καταψύκτη και της συλλογής κρέατος,
οι μικροί παράνομοι ζωέμποροι θα συνεχίσουν το δικό τους δρόμο. Τουλάχιστον θα
τους έλεγα: «αφού κάνετε τη ζημιά, ρίξτε και τις τιμές, κρίση έχουμε!, μην
γίνεστε κι εσείς σαν τους «γερολαδάδες της κατοχής» …
=======================
Δημοσιεύθηκε στο «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την
Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012.
