Παρακολούθησα προ ημερών τις εργασίες μίας Ημερίδας
στην Τρίπολη με θέμα «τις εναλλακτικές καλλιέργειες», και στην οποία μίλησαν
επιστήμονες και παραγωγοί για την τρούφα, το ιπποφαές, το ρόδι, τα αρωματικά
φυτά κτλ.
Το εντυπωσιακό της Ημερίδας δεν ήταν μόνο η θεματική
της που είχε οπωσδήποτε μεγάλο ενδιαφέρον – αλλά κυρίως η πολύ μεγάλη
προσέλευση του κόσμου που είχε κατακλύσει τη αίθουσα και είχε γεμίσει και όλους
τους έξωθεν χώρους – και το πιο εντυπωσιακό ότι στον κόσμο αυτό η μεγάλη
πλειοψηφία ήταν νέοι άνθρωποι.
Σε παρελθόντους χρόνους - και επειδή έχω παρακολουθήσει ανάλογες
Ημερίδες, Συνέδρια, Ομιλίες κτλ με αγροτικά θέματα, η παρουσία του κόσμου ήταν
πάντοτε φτωχή, και μάλιστα οι εικόνες άδειων αιθουσών μου προκαλούσαν αρνητικά
συναισθήματα. Τώρα όμως; Τα πράγματα δείχνουν ότι η ζωή αναγκάζει (κυρίως τους
νέους) να στραφούν προς την παρατημένη επαρχία που θα μπορέσει να δώσει ένα
αξιοπρεπές εισόδημα ή βοήθημα και να καταφέρει ο εργατικός άνθρωπος να ξεφύγει
από τη μέγγενη, από τον ασφυκτικό κλοιό της μιζέριας και της ανεργίας.
Μάλιστα, στην ευρύτερη περιοχή της καταγωγής μου,
στην Γορτυνία, ιδρύθηκε και εταιρεία για το ρόδι, την καλλιέργειά του, την
μεταποίησή του και την προώθησή του στις αγορές. Συνεργάζεται μάλιστα η νέα
αυτή εταιρεία με αντίστοιχη της Βορείου Ελλάδας που η εμπειρία της στον τομέα
της και η τεχνογνωσία της θα βοηθήσουν ποικιλοτρόπως μια αξιέπαινη και αξιόλογη
προσπάθεια – που δείχνει με σαφήνεια ότι δεν είναι μία φούσκα της αρπαχτής –
όπως είχαμε συνηθίσει στα χρόνια της ευδαιμονίας και της ψευτιάς, αλλά μια
σοβαρή νέα αρχή για το μέλλον νέων ανθρώπων που αποφάσισαν να αλλάξουν ριζικά
την επαγγελματική τους κατεύθυνση.
«Γεωργία μήτηρ πασών των επιστημών» έλεγαν οι σοφοί
μας «γέροντες», αναγνωρίζοντας στη γη τα μυστικά των μυστικών. Και στη γεωργία
δεν είναι μόνο η επιστήμη, είναι και ο κόπος, η επαφή με το ιερό χώμα, η αγωνία
των καιρών, η χαρά να βλέπεις τον καρπό να μεγαλώνει και να αποκτά σχήματα, οι
μυρωδιές των βοτάνων, η κάψα του ήλιου και η παγωνιά του πρωινού. Γεωργία
σημαίνει, απαρνιέμαι την επίπλαστη ζωή, την φτιασιδωμένη με στολίδια, και
έρχομαι σε επαφή με όσα οι θεοί ευλόγησαν και δόξασαν.
Εμείς οι κυνηγοί, γνωρίζουμε καλά τη φύση – όχι μόνο
στο κυνήγι μας που διαρκεί λίγους μονάχα μήνες κατ’ έτος, αλλά και στις
υπόλοιπες εκφάνσεις της ζωής μας, αφού μάθαμε μέσα από την εμπειρία μας που
κρύβεται ο βολβός, που φυτρώνει το σπαράγγι, που η ρίγανη η ξηρική μας σπάζει
τη μύτη, που υπάρχει η μέντα και μας περιμένει, που θα βρούμε άγρια χόρτα για
το τραπέζι μας. Συναρπαστική είναι η ενασχόληση αυτή έστω και σε επίπεδο
ερασιτεχνικό. Όταν όμως σαν επαγγελματίας θα πάς το πρωί στο χωράφι σου να δεις
τις ροδιές σου να αναπτύσσονται, να καμαρώσεις τα φύλλα τους που θέλουν να
πετάξουν, σαν γίνεις ένα και σταθείς ανάμεσά τους, σαν πατήσεις το μουσκεμένο
χώμα και σαν ακουμπήσεις στα κλαδιά τους, τότε η θεϊκή αύρα δίνει νόημα, σου
δείχνει τον δρόμο που θα ακολουθήσεις για να χαϊδέψεις το ολοστρόγγυλο ρόδι στη
χούφτα του χεριού σου, να το περιεργαστείς, να το καμαρώσεις – και αυτό θα σε
ανταμείψει στη συνέχεια κατά πως πρέπει.
Το κυνήγι δεν στέκεται στα στενά όρια του θηράματος
δια πυροβόλου μόνο όπλου. Είναι μια φυσική ανθρώπινη λειτουργία που έζησε και
εξέλιξε τον άνθρωπο τροφοσυλλέκτη, τον έβγαλε από την στενωπό της λίθινης
εποχής, τον έβαλε σε κοινωνικές ομάδες και πρόκοψε. Οδήγησε μέχρι τις ημέρες
μας τον πολιτισμό – και ας αντιμάχονται πολλοί το κυνήγι και τους κυνηγούς.
Οι νέοι άνθρωποι που θα ασχοληθούν με τις
εναλλακτικές καλλιέργειες, κυνηγοί είναι, της ζωής και της ελπίδας, για να
αναθρέψουν φαμελιές και να συνεχίσουν την ανθρώπινη πορεία προς τα εμπρός. Και
μπορεί ακόμα η ύπαιθρος να μαραζώνει από την μοναξιά της ανθρώπινης απουσίας,
σε λίγα χρόνια όμως ο αστραφτερός μας τόπος θα γεμίζει και πάλι από φωνές, από
αγωνίες, από δίψα για ένα καλύτερο αύριο
- από αυτό που μας στέρησαν με τις πολιτικές τους ανάξιοι πολιτικοί και
ανάξια κόμματα. Ο Έλληνας όμως, γεννημένος κυνηγός και νικητής, από την αχλύ
της παλιάς εποχής που χάριζε τεχνογνωσία στην ανθρωπότητα, θα σηκωθεί και πάλι
όρθιος. Και το κυνήγι της εναλλακτικής καλλιέργειας είναι η αρχή…
============================
Δημοσιεύθηκε στο «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την
Τετάρτη 18 Απριλίου 2012.
