Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Στον Αντώνη …

Στο κυνήγι των ψήφων, ο Παφίλης του ΚΚΕ πήγε καλά και ανέβασε τα ποσοστά του κόμματος του – άντε και αρχηγός συνάδελφε (το βλέπω γρήγορα) – και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου ο Γιώργος Ρουμελιώτης, πρόεδρος του κυνηγετικού συλλόγου Τρίπολης, ήλθε πρώτος με 6500 περίπου σταυρούς, στον συνδυασμού του έτερου κυνηγού Πέτρου Τατούλη.

Στα δικά μας κυνήγια που οι εκλογές τα διέκοψαν κατά κάποιο τρόπο, τα αποτελέσματα ήσαν πενιχρά. Φαίνεται, μαζί με την μεγάλη αποχή του εκλογικού σώματος, αποχή κάνουν και τα γουρούνια από τα καρτέρια. Δεν μπορώ να δώσω άλλη λογική εξήγηση, πως δηλαδή χάθηκαν τα θηράματα και που μπορεί να πήγαν.


Έμπειρος κυνηγός της ομάδας μας, ισχυρίζεται ότι τα γουρούνια είναι εκεί που ήταν πάντοτε, στα δάση και στις ρεματιές, στα γιατάκια τους και στα σούρματα. Τότε γιατί δεν τα βρίσκουμε; Γιατί μας ταλαιπωρούν τόσο πολύ; «Εμείς τα βρίσκουμε, τα σηκώνουμε και τα παγανίζουμε κατά πως πρέπει, ρώτα όμως στα καρτέρια να σου πουν τι γίνεται. Όταν ο ένας καρτεριτζής μεταφέρεται σαν την άδικη κατάρα μακριά από τη ορισθείσα θέση του θέλοντας να σκοτώσει πάση θυσία αυτός το γουρούνι, όταν ο άλλος καπνίζει αρειμανίως και μολύνει με νικοτίνη τον καθαρό αέρα, όταν ένα τρίτος έχει τον ασύρματο σε ακρόαση – τι να σου κάνει και ο κάπρος, να πεί, ελάτε πιάστε με;»

Τον τελευταίο κάπρο που βάλαμε στο σακούλι μας, και ομολογουμένως ήταν ο μεγαλύτερος που καρπωθήκαμε ποτέ, τον πηγαίναμε από πίσω από το πρωί μέχρι και λίγο πριν το σούρουπο. Δεν μας ταλαιπώρησε απλώς, μας έσπασε τα πόδια από τα κακοτράχαλα μονοπάτια, στιγμή δεν μας άφησε να ησυχάσουμε. Τα σκυλιά μας φοβισμένα, που να πλησιάσουν κοντά το θηρίο αφού με ένα φύσημα που τους έκανε τα πέταγε μακριά του. Η πιο δύσκολη παγάνα, το περισσότερο περίπλοκο κυνήγι ήταν αυτό του τεράστιου κάπρου που είχε πεισμώσει και δεν περνούσε για καφέ από τα φυλαγμένα περάσματα.

Η αξιοσύνη του παγανιέρη φάνηκε για άλλη μία φορά στο συγκεκριμένο κυνήγι. Είχε βέβαια μαζί του δυνατούς κυνηγούς που το πυκνό το περνάνε σαν αερικά, τον κάπρο τον οσμίζονται από την δύναμη του αέρα, το σπασμένο κλαδί από το γρήγορο πέρασμα του το μελετούν με ακρίβεια, και συνεχίζουν το κυνηγητό αλαφροΐσκιωτοι καθώς είναι.

Δεν είχε τύχη ο κάπρος με τέτοια παγάνα και το ήξερε. Έπαιζε όμως μαζί μας το παιχνίδι της αναμονής – να μας κουράσει και να φύγει για άλλους τόπους. Πράγματι, μας κούρασε πολύ, χάσαμε κιλά ιδρώτα που μας μούσκεψε μέχρι τα νύχια πολλές φορές, αλλά πεισμώσαμε, ταυτιστήκαμε απόλυτα στο περιβάλλον και στις συνθήκες του και τον στριμώξαμε προς το καλύτερο καρτέρι μας, τον Αντώνη.


Ο Αντώνης καπνίζει πολύ αλλά ποτέ στο καρτέρι – όσες ώρες και αν είναι σε αυτό. Μένει ασάλευτος, σαν μαρμαρωμένος, γίνεται ένα με το παρακείμενο δέντρο, παίρνει τα χρώματα του άμεσου περιβάλλοντος. Και αθόρυβος απόλυτα. Τον ασύρματο τον έχει στο αυτί για να ακούει μόνο αυτός και δεν μιλά ποτέ.

Ήξερε για τον κάπρο πως ήταν ο μεγαλύτερος που είχαμε αντικρίσει ποτέ, και περίμενε. Είχε περάσει το μονόβολο μπροστά στην καραμπίνα και άλλα δύο από πίσω. Καλός σκοπευτής και γρήγορος, περίμενε να δει στο μικρό πέρασμα και στα κλάσματα που θα το γέμιζαν από την παρουσία του θηρίου. Έκλεισε τελείως τον αθόρυβο ασύρματο και ο ήχος από τα σκυλιά που πλησίαζαν τον έκαναν να επωμίσει.

Σείστηκε ο τόπος όταν ο κάπρος σαν αστραπή διάσχισε το ανοικτό πέρασμα, γκρεμίζοντας ότι έβρισκε μπροστά του. Η ντουφεκιά όμως ήταν ξερή και δυνατή, ακούστηκε πολύ μακριά. Από τα 25 μέτρα ο Αντώνης δεν χρειάστηκε άλλη φωτιά. Σωπάσαμε όλοι, περιμέναμε με αγωνία να ακούσουμε. Άνοιξε τον ασύρματο, άναψε ένα τσιγάρο και είπε να πάμε όλοι εκεί για να τραβήξουμε το θεριό.

Την Δευτέρα στην Αθήνα ο Αντώνης, έπαθε οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου. Πάλεψε με τα χειρουργεία και τις εντατικές, για τρείς ημέρες ήταν εκτός ζωής, έφτασε αντικριστά στο θάνατο, τσακώθηκε μαζί του, τον νίκησε και επέστρεψε πάλι στη ζωή.

Αντώνη, άσε τα κρεβάτια του πόνου και έλα πάλι στη θέση σου.

=============================================

Δημοσιεύτηκε στο ένθετο περιοδικό «Κυνήγι» του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010
=============================================

Οι δύο φωτό είναι από παλιότερα κυνήγια με τον Αντώνη σε πρώτο πλάνο. Εκ παραδρομής δημοσιεύτηκε στο σημερινό "Κυνήγι" του Ελεύθερου Τύπου φωτό άλλου κυνηγού της ομάδας μας.