Παρουσίαση ομάδας αγριόχοιρων από την Αιτωλοακαρνανία

Στο συναρπαστικό ταξίδι μας στην Ελλάδα με «ξεναγούς» Έλληνες κυνηγούς «αγρίων» συνεχίζουμε από τον μεγαλύτερο Νομό της χώρας μας, αυτόν της Αιτωλοακαρνανίας. Ένα πάζλ με το Μεσολόγγι και τη λιμνοθάλασσα του - τον Εύηνο ποταμό και το Δέλτα του Αχελώου - τις πολλές λίμνες - το Αιτωλικό - το Αγρίνο - το δάσος Φράξου - τα Ακαρνανικά Όρη και το Παναιτωλικό - την αρχόντισσα Ναύπακτο και άλλα σπουδαία μέρη, δίνει μία εικόνα μοναδική για τον τόπο που λάτρεψε ο Λόρδος Βύρων. Τον τόπο που βρίσκονται ο ναός του Διός Στράτου και τα Ιερά των «δίδυμων» Αρτέμιδος και Απόλλωνος.

Στο ταξίδι μας αυτό συναντήσαμε και την παρέα του Κάρπου Σκουζή στο κυνήγι του αγριόχοιρου. Στη Ναύπακτο και ιδιαίτερα στην πανέμορφη ορεινή Ναυπακτία αρκετές είναι οι παρέες όπου επιδίδονται στο κυνήγι του αγριόχοιρου εδώ και πολλές δεκαετίες.

Πριν από τον Κάρπο Σκουζή γνωρίσαμε τον μικρότερο ηλικιακά πρόεδρο κυνηγετικού συλλόγου στην Ελλάδα που επί τρείς συνεχής διετίες στη θέση αυτή και άλλη μία διετία από τη θέση του γραμματέα, αγωνίζεται με πολύτιμους συμπαραστάτες τα μέλη του συλλόγου, για το περιβάλλον και τον έλληνα κυνηγό. Τον Νίκο Καραχρήστο που είναι πρόεδρος ενός πολύ δραστήριου συλλόγου, αυτού της Ναυπάκτου. Τον ευχαριστούμε ιδιαίτερα που μας βοήθησε σε αυτό το «ταξίδι μας».

Μας μιλά ο Κάρπος Σκουζής εκπροσωπώντας την ομάδα του στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας.
Κύριε Σκουζή, γιατί επιλέξατε το κυνήγι του αγριόχοιρου; Τί σας προσφέρει; Μιλήστε μας για την ομάδα σας.

Θέλω να σας αναφέρω μία ιστορία από τα παλιά. Στην περιοχή του χωριού μου, το Παλαιοχωράκι, τα παλαιότερα χρόνια το θήραμα αυτό δεν υπήρχε. Ο πατέρας μου σαν παλιός έμπειρος λαγοκυνηγός μια μέρα ανάστατος ήρθε στο χωριό και ανέφερε ότι ένας νέος επισκέπτης (κάπρος) εμφανίστηκε στην περιοχή μας. Χωρίς καμία εμπειρία για το είδος αυτό και με πολύ τύχη ο πατέρας μου κατάφερε να το θηρεύσει. Αυτή η εμπειρία με στιγμάτισε και χαράχτηκε στο μυαλό μου. Όταν απέκτησα άδεια κυνηγιού συμμετείχα σε μία παρέα γουρουνάδων όπου και απέκτησα αρκετές γνώσεις και εμπειρίες μαζί τους. Το 1983 όταν απολύθηκα από το στρατό με λίγους φίλους δημιουργήσαμε την δική μας παρέα. Την παρέα του «Κάρπου του Σκουζή». Το κυνήγι αυτό είναι ομαδικό και για να γίνει σωστά απαιτείται η συνεργασία όλων των μελών της ομάδας, πάντα με την καθοδήγηση του αρχηγού. Σε δελεάζει η προσπάθεια όπου απαιτείται για να εντοπισθεί και όταν αυτό ξεσηκωθεί από τα σκυλιά και την παγάνα η αδρεναλίνη φτάνει στα ύψη. Τα συναισθήματα όπου σε κυριεύουν δεν είναι δυνατόν να γραφτούν σε αυτές τις γραμμές. Για να το καταλάβεις πρέπει να το βιώσεις. Μέσα από το κυνήγι του αγριόχοιρου, πέραν του νόστιμου κρέας όπου σου προσφέρει (τελευταίος παράγοντας ), δημιουργεί ακλόνητους δεσμούς φιλίας μεταξύ των μελών της ομάδας, σε φέρνει σε άμεση επαφή με την φύση κάνοντάς σε να ξεφεύγεις από την ρουτίνα και τα προβλήματα της καθημερινότητας. Επίσης λόγο του μεγάλου βαθμού δυσκολίας του απαιτείται πολύωρο περπάτημα μέσα από ράχες και ποτάμια . Έτσι θέλοντας και μη αποκτάμε άριστη φυσική κατάσταση. Η ομάδα μας αποτελείται γενικότερα από νεαρά άτομα ηλικίας κάτω των 45 χρόνων. Έχουμε βέβαια και δύο-τρείς «παππούδες» όπου με την εμπειρία και τον καλό τους λόγο δίνουν και αυτοί πνοή στην παρέα μας.

Με γειτονικές ομάδες αντιμετωπίζετε προβλήματα;

Όλες οι παρέες της περιοχής λειτουργούν με τους άγραφους αλλά σωστούς νόμους του κυνηγιού. Κάθε παρέα έχει τον δικό της τομέα όπου πραγματοποιεί το χόμπυ της. Έτσι και εμείς έχουμε τον δικό μας τομέα. Με αυτόν τον τρόπο δεν υπάρχουν συγκρούσεις. Όταν τα σκυλιά μας βγουν εκτός περιοχής μας, με ή χωρίς θήραμα, οι γειτονικές παρέες βοηθούν στην εύρεσή τους και πολλές είναι οι φορές όπου μετά το πέρας του κυνηγιού βρισκόμαστε και δίνουμε καμία μάχη με τα λουκάνικα, τα παιδάκια και το καλό κρασί ανταλλάσοντας εμπειρίες.

Συνήθως οι ομάδες σας τί όπλα χρησιμοποιούνε;

Λόγω του ότι το θήραμα αυτό είναι πολύ δυνατό και αντοχής ζώο, προτιμούνται οι καραμπίνες γιατί πολλές φορές το 3o φυσίγγι είναι σωτήριο για να καταφέρεις να σταματήσεις τον κάπρο ή το κοπάδι, όπου θα περάσει πάντα στα επιτρεπτά όρια κάρπωσης.

Ποιά πιστεύετε πώς είναι τα ιδανικά φυσίγγια για το κυνήγι του αγριόχοιρου;

Εδώ οι απόψεις διίστανται λόγο του ότι η περιοχή μας είναι πολύ πυκνή προτιμούνται τα βόλια από 9βολα έως 15βολα.Το μονόβολο χρησιμοποιείται σε ειδικές περιπτώσεις όταν το επιτρέπει η μορφολογία του εδάφους και όταν το θήραμα είναι πολύ μεγάλο. Όσο για τις μάρκες προτιμούνται τα αμερικάνικα φυσίγγια.
Μιλήστε μας για τα σκυλιά σας, τα φτιάχνετε μόνοι σας, τα αγοράζετε και αν ναί από πού;

Το να φτιάξεις ένα σκυλί δικό σου πλέον είναι πάρα πολύ δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο, διότι ο αριθμός των ζαρκαδιών και των επιβλαβών (αλεπού) είναι πολύ μεγάλος. Επίσης οι ζώνες εκγύμνασης σκύλων δεν είναι πολλές και ικανές να βοηθήσουν στην σωστή εκπαίδευση. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να καταφεύγουμε σε γειτονικές χώρες όπως Βουλγαρία- Τουρκία- Αλβανία και να τα αγοράζουμε. Αν και κατά διαστήματα, κάποια σκυλιά δικά μας έχουν καλή εξέλιξη.

Συχνά ακούγεται ότι ο αγριόχοιρος είναι επικίνδυνος για τον κυνηγό και τα σκυλιά. Πέστε μας κάτι για αυτό.

Λόγω του ότι ο αγριόχοιρος είναι ένα θήραμα με αρκετά μεγάλο όγκο και στο πέρασμά του ο θόρυβος από τα κλαδιά και τα πυκνά είναι μεγάλος, και λόγω του ότι όταν στριμωχτεί από τα σκυλιά αφού δεν μπορεί να ξεφύγει το ένστικτο της επιβίωσης το κάνει να ρίχνεται προς αυτά με μόνο σκοπό να διαφύγει, έτσι αν έρθει σε επαφή με τα σκυλιά χρησιμοποιεί τα δόντια του για να τα απωθήσει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τον τραυματισμό ή και τον θάνατο πολλές φορές των τετράποδων φίλων μας. Όσο για τον κυνηγό, είναι αδύνατον να τον χτυπήσει θελημένα. Ο αγριόχοιρος είναι ένα πανέξυπνο ζώο όπου διαθέτει πολύ καλή όσφρηση και ακοή. Αυτά του επιτρέπουν να αντιλαμβάνεται τον κυνηγό από αρκετά μακριά και να βρίσκει άλλες διεξόδους από την παγάνα. Ελάχιστες είναι οι φορές όπου αν βρίσκεσαι στο πέρασμά του (μονοπάτι) και δεν σε αντιληφτεί πέφτει άθελά του πάνω σου και πανικόβλητο χρησιμοποιεί τα δόντια του για να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να ξεφύγει. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως την εποχή αναπαραγωγής του μην κάνετε το λάθος και πιάσετε μικρό αγριογούρουνο, γιατί θα σας την «πέσει σίγουρα η μαμά - γουρούνα και θα έχετε προβλήματα!».
Αλήθεια, η ελληνική πολιτεία προσφέρει στον κυνηγό την απαιτούμενη βοήθεια;

Δυστυχώς η ελληνική πολιτεία δεν προσέχει όσο θα έπρεπε τον Έλληνα κυνηγό. Αδιάψευστο στοιχείο είναι ότι τα χρήματα των κυνηγών από τα τέλη των αδειών «δεν πάνε στο θήραμα» . Οι μόνοι που προσπαθούν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να την βελτιώσουν, είναι οι κυνηγοί με τις κυνηγετικές τους οργανώσεις. Είναι οι μόνοι που ουσιαστικά ασχολούνται με την συνέχιση και βελτίωση της κυνηγετικής δραστηριότητας. Πολλοί από τους «αρμόδιους - αναρμόδιους» που αποφασίζουν για το κυνήγι, καμία σχέση με αυτό και την πραγματικότητα στην ελληνική φύση δεν έχουν. Ένα ακόμη στοιχείο που δυναμώνει την άποψή μας ότι η Πολιτεία δεν ενδιαφέρεται για το κυνήγι και τον κυνηγό, είναι η αποδυνάμωση των δασαρχείων, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να διαθέσουν άτομα που θα ασχολούνται με τη θηροφύλαξη.

Ευχαριστούμε το περιοδικό «Τύπος – Κυνήγι» που μας έδωσε τη δυνατότητα να ακουστεί και η δική μας φωνή

--"Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Τύπος - Κυνήγι" του Ελεύθερου Τύπου την Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2009--"