Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007

Ο κάπρος στην Πελοπόννησο

Αρκετοί είναι εκείνοι που λένε ότι ο κάπρος στην Πελοπόννησο, είναι δικό τους έργο. Η αλήθεια είναι πως κάποιοι φρόντισαν γι’ αυτό, και η Πελοπόννησος – ειδικότερα η Αρκαδία, έγιναν κυνηγετικοί τόποι περιζήτητοι από τους γουρουνάδες. Οι περισσότεροι των κυνηγών αυτών πριν την έλευση του κάπρου, ασχολιόντουσαν κυρίως με τον λαγό και οι ελάχιστοι με τα πουλιά.

Και πολλοί όμως νέοι κυνηγοί, βγήκαν στο βουνό αποκλειστικά για τον κάπρο. Το κυνήγι του κάπρου, παρά την αυξημένη επικινδυνότητά του, είναι ελκυστικό. Μοναδικό σε εμπειρίες, σε κούραση, σε περιπέτεια. Με την αδρεναλίνη ψηλά όταν τα σκυλιά το παγανίζουν. Με πάρα πολλές παραμέτρους και πάρα πολλές προεργασίες που γίνονται στο κυνήγι αυτό.

Δεν είναι τυχαίο που πολλοί – ιδίως οι ντόπιοι κάτοικοι - κυνηγοί, παρακολουθούν τις κινήσεις του κάπρου και των αγρίων γενικότερα, σχεδόν όλες τις εποχές του χρόνου. Πόσο μάλλον την κυνηγετική περίοδο. Το καλό κυνήγι του αγριογούρουνου απαιτεί και «κόψιμο ακριβείας». Τι σημαίνει κόψιμο; η προσπάθεια του κυνηγού να ασφαλίσει τα άγρια, γνωρίζοντας με απόλυτη ακρίβεια που βρίσκονται ώστε, η παγάνα που θα γίνει να φέρει σίγουρα αποτελέσματα. Για το «κόψιμο» απαιτούνται κατ’ αρχήν οι ιχνηλασίες, η παρακολούθηση δηλαδή των αχναριών του αγρίου. Στη συνέχεια και εφόσον οι ιχνηλάτες έχουν σιγουρευτεί ότι το άγριο πηγαίνει σε ένα τόπο αλλά δεν φεύγει για κάπου αλλού, λένε «τα κόψαμε».

Από εκεί και μετά σχεδιάζετε πως θα κυνηγηθεί. Από πού θα «μπεί» η παγάνα, που θα στηθούν τα καρτέρια, που θα είναι η κόντρα. Για όλα αυτά αποφασίζει ο παγανιέρης που είναι συνήθως και ο αρχηγός της ομάδας. Αν το κυνήγι γίνεται σε τόπο γνωστό για την ομάδα, ξέρουν και τα καλά καρτέρια – τα πιθανά σημεία δηλαδή που μπορεί να περάσει το άγριο. Οπότε ο αρχηγός τοποθετεί σε αυτά τους πιο έμπειρους, τα καλύτερα ντουφέκια.

Όταν το κυνήγι βρίσκεται σε εξέλιξη, ο παγανιέρης, που έχει το προνόμιο να είναι κοντά στα σκυλιά και πιθανώς κοντά στο άγριο, κατευθύνει με τον ασύρματο την ομάδα, την ενημερώνει για τις πιθανές κινήσεις, ώστε τα καρτέρια να ξέρουν και να είναι σε ετοιμότητα. Με τους ασυρμάτους συμβαίνει το εξής παράδοξο: ενώ στην αγορά πωλούνται ελεύθερα, απαγορεύεται η χρήση τους!! Και ο ασύρματος είναι εργαλείο χρήσιμο στην ομάδα, κυρίως για την ασφάλειά της.

Σύντομα πιστεύω, θα έχουμε αναφορές σε ομάδες αγριογούρουνων, μέσα από το blog για να μάθουμε από αυτές χρήσιμα πιστεύω πράγματα για το κυνήγι αυτό, που κάποτε ήταν για βασιλιάδες!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: